خب رسیدیم به یکی از غم‌انگیزترین درام‌های طبیعت، درخت G for Gap، یا همون Sycamore Gap Tree که به اسم درخت رابین هود هم می‌شناختنش. ببین، داستان از این قراره که یه روزی روزگاری، یه درخت خوشگل سیکامور بود (همون چنار خودمون) که تقریباً ۱۵۰ سالی عمر داشت، درست کنار دیوار هادریان، تو منطقه نورث‌آمبرلندِ انگلستان. تصور کن، یه گودی خیلی خوش‌منظره، که یخچال‌های قدیمی اونجا رو شکل داده بودن، و این درخت تک و تنها تو اون فرورفتگی ایستاده بود. مثل یه قهرمان تنها تو یه فیلم وسترن! چرا معروف شد؟ خب، اولاً که خیلی عکس‌خور بود، انگار ژست می‌گرفت واسه عکاس‌ها. میگن یکی از پُرعکس‌ترین درخت‌های کشور بود. بعدشم سال ۲۰۱۶ جایزه "درخت سال انگلستان" رو بُرد، که دیگه نور علی نور شد. ولی اسم "رابین هود" رو از یه فیلم معروف گرفت، همون "رابین هود: شاهزاده دزدان" با کوین کاستنر. یه صحنه معروف فیلم اونجا فیلمبرداری شده بود. البته یه کم دور بود از جنگل شروود واقعی، ولی خب اسمش روش موند. حالا قسمت غم‌انگیز ماجرا. صبح زود ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، یهو خبر رسید که درخت رو انداختن! مثل تو فیلما که یهو نقشه شخصیت اصلی خراب میشه. پلیس گفت "عمل خرابکارانه" بوده. با اره برقی از ته بُریده بودنش، خیلی تمیز و حرفه‌ای، انگار کار یه آدم وارد بوده. یه خط سفید هم زده بودن پایین جای بُرش. خلاصه اوضاع خیلی مشکوک بود. مردم که فهمیدن، خیلی ناراحت شدن. آخه این درخت فقط یه درخت نبود، یه نماد بود واسه منطقه، واسه طبیعت، واسه آرامش. خیلی‌ها اونجا پیشنهاد ازدواج می‌دادن، عروسی می‌گرفتن، خاکستر عزیزانشون رو اونجا پخش می‌کردن. یه جورایی با خاطرات مردم گره خورده بود. پلیس چند نفرو دستگیر کرد، یه نوجوان و چند تا مرد بزرگتر. میگن دو تا مرد رو متهم کردن به "خسارت جنایی" هم به درخت هم به دیوار هادریان. هنوز دادگاهشون تموم نشده و انگار تا ۲۰۲۵ هم طول می‌کشه. مثل یه فیلم جنایی که پرونده‌ش هزار تا گره داره! ولی تهش یه خبر خوب هست. باور کنی یا نه، تنه درخت هنوز زنده است! جونه زده و داره دوباره رشد می‌کنه. میگن بذر هم ازش جمع کردن که نهال جدید بکارن. انگار طبیعت می‌خواد بگه هنوز امید هست، حتی تو دل غم‌انگیزترین داستان‌ها. البته خب، ۱۵۰-۲۰۰ سال طول می‌کشه تا دوباره مثل قبل بشه. ولی همین که دوباره داره شروع می‌کنه، خودش یه پا فیلم امیدوارکننده‌ست. در کل، داستان درخت سیکامور یه جورایی مثل یه فیلم درام واقعی بود. پر از زیبایی، معروفیت، غم، و یه نفس تازه از امید. حیف شد که اونطوری از دست رفت، ولی شاید این شروع یه فصل جدید باشه براش. باید منتظر باشیم و ببینیم ادامه‌ش چی میشه.